Mało prawdopodobne,by w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat cokolwiek mogło przebić program Apollo 1 pod względem dramatyzmu,namiętności i przygody.Po gorączkowych latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych ludzkość wróciła na Księżyc.Loty bezzałogowych sond nie są tak efektowne, le stosowną rekompensatą są zaskakujące odkrycia.W 1989 roku sonda Galileo wyruszyła w okrężną podróż ku Jowiszowi.Galileo był wyposażony w bez porównania lepsze kamery i detektory niż Apollo.Gdy sonda mijała Księżyc,zwrócone do tyłu kamery zarejestrowały coś niezwykłego:na niewidocznej stronie Księżyca,w pobliżu bieguna południowego,znajduje się gigantyczny krater uderzeniowy,średnicy 2500 kilometrów.Na kilku zdjęciach wykonanych podczas lotu Apolla 15 widać zarysy jakiejś struktury w południowej części Księżyca, le nikt nie spodziewał się czegoś takiego,jak Basen Aitkena.W 1994 roku NASA wspólnie z armią amerykańską wysłała na Księżyc niewielką sondę Clementine,która sporządziła mapy całego Księżyca w świetle widzialnym,podczerwieni i nadfiolecie.Jednak o Clementine zrobiło się głośno dopiero dwa lata później,gdy odkryła coś dziwnego w pobliżu bieguna południowego.Sygnał radarowy odbił się od dna krateru,które zawsze pozostaje w cieniu.Echo było dwa razy silniejsze niż w przypadku odbicia od zwykłych skał księżycowych;właśnie takiego echa należało się spodziewać,gdyby sygnał odbił się od lodu.Analiza próbek dostarczonych przez statki Apollo wykazała,że Księżyc jest pozbawiony wody,ale być może lód przetrwał na dnie głębokich kraterów w okolicach biegunów.Idea ta była tak fascynująca,że w 1998 roku NASA wysłała sondę Lunar Prospector.Prospector nie miał kamer,które mogłyby się przydać w badaniach ciemnych kraterów,ale był w stanie wykryć wodór w skorupie księżycowej.Pierwsze wyniki potwierdzają obecność dużych ilości wodoru w okolicy biegunów,ale na razie wielu uczonych sceptycznie traktuje doniesienia o wykryciu wody.Gdyby na Księżycu znajdowała się woda,powinna była zostać rozproszona przez uderzenia komet i asteroid.Natomiast lód ukryty w kraterach przed promieniowaniem słonecznym mógł tam zalegać przez miliardy lat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz